Jerzy KUŹMIENKO

Już jako student Wydziału Architektury PW udzielał korekt z rysunku odręcznego u boku swojego asystenta Adama Krawczyka. Rysowanie było odskocznią od trudnych czasów lat 50, zmieniało prozę dnia, a rysunki pozwalały na myślenie o swoich projektach i pobudzały wyobraźnię architektoniczną, poszukiwanie form i rozwiązywanie problemów projektowych. Rysunek odręczny był niezbędny, aby pomysły architektoniczne mogły zaistnieć. Lubił wyjeżdżać z blokiem w delegacje lub na wakacje po Polsce, z których przywoził rysunki tuszem, węglem, ołówkiem czy kredką. Od kiedy został wykładowcą w Zakładzie Rysunku nauczał kilka roczników studentów architektury. Wyjeżdżał z nimi na plenery i sam rysował i malował. Uczył, żeby obserwować, być uważnym i rysować indywidualnie, aby kształtować osobowość i aby rysowanie dawało przyjemność. Przez pół wieku swojej twórczości jako architekt wykonywał perspektywy do swoich projektów architektonicznych i rysunki wyjaśniające ich realizację.

kontakt: 668 01 54 01 kuzmienko@op.pl

Malarstwo – to przestrzeń bez ograniczeń, tworzenie barwnych ulotnych nastrojów. Przekazywanie innym swoich pomysłów i swego stanu ducha.